Przejdź do treści

Jesienna zaduma – Elżbieta Adamiak

e
Nic nie mam,
F                                             e
Zdmuchnęła mnie ta jesień całkiem,
    e                    F                                e
Nawet nie wiem, jak tam sprawy za lasem.
  G         Fis       h
Rano wstaję, poemat chwalę,
   e               H7                   e
Biorę się za słowo jak za chleb.
 

                      e          H7          G
Ref.  Rzeczywiście, tak jak księżyc,
                        a                          e
Ludzie znają mnie tylko z jednej,       /x2
          D                a  e
Jesiennej strony.
 

e e G
a e
D a e 
e
Nic nie mam,
F                                             e
Tylko z daszkiem nieba zamyślony kaszkiet,
    e                    F                                e
Nie zważam na mody byle jakie,
  G         Fis       h
Piszę wyłącznie, piszę wyłącznie
   e               H7                   e
Uczuć starym drapakiem.
 

                      e          H7          G
Ref.  Rzeczywiście, tak jak księżyc,
                        a                          e
Ludzie znają mnie tylko z jednej,       /x2
          D                a  e
Jesiennej strony.
 

e e G
a e
D a e 
„Jesienna zaduma” – Elżbieta Adamiak

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *