Martyna Jakubowicz
Martyna Jakubowicz, z domu Żychiewicz, urodziła się 24 lutego 1955 roku w Krakowie. Jest znaną polską wokalistką, gitarzystką i kompozytorką, tworzącą muzykę na pograniczu bluesa, rocka i amerykańskiego folku. Jej kariera muzyczna jest wyjątkowa, nie tylko ze względu na osiągnięcia, ale także na jej niekonwencjonalną ścieżkę edukacyjną jako muzyczny samouk.
Swoją muzyczną przygodę rozpoczęła od nauki gry na gitarze i śpiewu, po czym zaczęła występować na prywatkach, a następnie w klubach. Profesjonalnie zadebiutowała w 1977 roku w studenckim klubie „Remont” w Warszawie. Rok później wystąpiła na pierwszej edycji Jesieni z Bluesem w Białymstoku, co zapoczątkowało jej obecność na scenie bluesowej.
W 1983 roku Jakubowicz nagrała swój pierwszy album pt. Maquillage, który promowała utworem „W domach z betonu nie ma wolnej miłości”. Jej twórczość z tego okresu charakteryzowała się głębokim zaangażowaniem w scenę bluesową i współpracą z wieloma znanymi muzykami, w tym z grupą Kasa Chorych, Oddziałem Zamkniętym, oraz Dżem.
Pod koniec lat 80. i na początku 90. Martyna Jakubowicz kontynuowała swoją karierę, często występując w różnych konfiguracjach muzycznych. W 1995 roku została uznana za jedną ze 100 najbardziej popularnych polskich kobiet przez magazyn „Pani”. Kontynuowała również działalność koncertową i studyjną, współpracując z innymi artystami i zespołami.
W 1998 roku założyła we Wrocławiu klub „Gumowa Róża”, który działał do 2011 roku. Klub ten stał się ważnym miejscem na muzycznej mapie Polski, a jego działalność kontynuowała córka Martyny, Patrycja.
Od 2007 roku Jakubowicz jest stałym członkiem jury Festiwalu Bluesowo-Rockowego im. Miry Kubasińskiej „Wielki Ogień” w Ostrowcu Świętokrzyskim. W tym samym roku wystąpiła na XIII Przystanku Woodstock, co było jednym z ważniejszych momentów w jej karierze koncertowej.
Martyna Jakubowicz aktywnie uczestniczyła również w innych projektach muzycznych, takich jak „Projekt Grechuta” zespołu Plateau, co umocniło jej pozycję na polskiej scenie muzycznej.
W 2024 roku została uhonorowana nagrodą Złoty Fryderyk za całokształt dokonań artystycznych, co stanowi ukoronowanie jej bogatej i różnorodnej kariery. Jej muzyczna droga jest przykładem nieustającej pasji i oddania muzyce, która inspirowała i nadal inspiruje kolejne pokolenia artystów i słuchaczy.